Пераемнасць паміж установай дашкольнай адукацыі і школай прадугледжвае арыентацыю, накіраванасць работы ўстановы дашкольнай адукацыі на патрабаванні, якія прад'яўляюцца ў школе і, наадварот, - улік настаўнікам дасягнутага агульнага ўзроўню развіцця дашкольніка, сфарміраванне маральных паводзін, валявой, асобаснай сферы дзіцяці.

Пераемнасць можа разглядацца як унутраная сувязь, якая выяўляецца ў вучэбнай дзейнасці навучэнцаў (дашкольнікаў і школьнікаў), і знешняя, звязаная з дзейнасцю навучэнцаў (выхавальнікаў і настаўнікаў). У першую сувязь уваходзіць структура вучэбна-выхаваўчай дзейнасці, у якую ўваходзяць наступныя кампаненты:

1. I) матывацыйна-мэтавы, які абумоўлівае ўзаемасувязь матывацыі і мэтапакладання вучэння;

2) змястоўна-інфармацыйны, які сведчыць аб наяўнасці ведаў, аб уменні звязваць старую і новую інфармацыі;

3) вучэбна-аперацыйны, які забяспечвае развіццё агульнанавучальных і спецыяльных уменняў і навыкаў, наяўнасць разумовых аперацый;

4) арганізацыйна-рэфлексіўны, - які ўключае навыкі планавання, прагназавання дзейнасці, сама-ўзаемаацэікі вынікаў уласнай дзейнасці і таварышаў.

У знешнюю сувязь уваходзіць пераемнасць у дзейнасці выхавальнікаў і настаўнікаў, якая праяўляецца ў пэўным тыпе стаўлення педагогаў да дзяцей, у адносінах да педагагічнай дзейнасці, да бацькоў выхаванцаў і г.д.

У ажыццяўленні пераемнасці важна звярнуць увагу на выкананне педагогам ускладзеных на яго функцый (аздараўленчых, арганізатарскіх, выхаваўчых і г.д.), на веданне педагогікі, псіхалогіі, методык выхавання, яго эрудзіраванасць.

Рэалізацыі пераемнасці садзейнічае існуючая сістэма адукацыі, адзіныя прынцыпы адукацыі: гуманізацыя, дэмакратызацыя, дыферэнцыяцыя навучання і выхавання на аснове ўліку ўзроставых, псіхалагічных і індывідуальных асаблівасцей кожнага дзіцяці; распрацоўкі і ўкаранення ў практыку інавацыйных пераемных па сваёй сутнасці праграм, перабудовы сістэмы падрыхтоўкі і перападрыхтоўкі педагагічных кадраў з арыентацыяй на розныя профілі і паслугі адукацыйных устаноў. Галоўная мэта інтэграцыі дзейнасці ўстановы дашкольнай адукацыі і школы - развіць у дзіцяці добрыя пачуцці, глыбокі розум і здаровае цела. Але спецыфічны прыярытэтны кірунак для пачатковай школы - фармаванне ў дзяцей уменні вучыцца, стварэнне ўмоў, пры якіх навучанне становіцца для дзіцяці дабром, асноўнай формай яго самавыяўлення; для дашкольнага - ранняе развіццё комплексу асобасных якасцей і ўласцівасцей, якія забяспечваюць лёгкі, натуральны пераход дзіцяці ў школу.

У РБ распрацавана і зацверджана прыкладнае палажэнне аб навучальна-выхаваўчай установе "школа-дзіцячы садок", ствараюцца "цэнтры развіцця дзіцяці" - гэтыя новыя інтэгратыўныя тыпы навучальна-выхаваўчых устаноў арганізуюцца з мэтай стварэння аптымальных умоў для навучання і выхавання дзяцей дашкольнага і школьнага ўзросту і забеспячэння пераемнасці ў арганізацыі і зместу вучэбна-выхаваўчага працэсу. Творчымі калектывамі, зацверджанымі Міністэрствам адукацыі РБ, распрацоўваюцца праграмы навучання і выхавання дзяцей у падрыхтоўчай групе, праграмы спецыяльнай падрыхтоўкі дзяцей 5 гадоў да школы; стандарты дашкольнай адукацыі.У даведцы Упраўлення дашкольнага выхавання Міністэрства адукацыі РБ "Стан і перспектывы выхавання і навучання дзяцей 5-7 гадоў ва ўмовах установы дашкольнай адукацыі і школы ў сувязі з рэфармаваннем сістэмы адукацыі" зазначаецца, што "пераемнасць неабходна разумець, з аднаго боку, як устанаўленне дыялектычнай узаемасувязі паміж этапамі развіцця, асобы пры пераходзе ад дашкольнага да малодшага школьнага ўзросту, з другога боку - стварэнне медыка-біялагічных і псіхолага-педагагічных умоў у рабоце дзіцячых садоў і школ для забеспячэння гэтага развіцця".

Асноўнымі задачы пераемнасці з'яўляюцца:

1. Устанаўленне сувязі паміж праграмамі, формамі і метадамі работы дзіцячага сада і школы.
2. Устанаўленне сувязі ў фізічным, разумовым, маральным,

працоўным і эстэтычным развіцці.

3. Устанаўленне сувязі ў развіцці асобы дзіцяці ў цэлым.
4. Сфарміраванасць актыўна-станоўчых адносін да дзяцей з боку педагогаў і бацькоў.
5. Ажыццяўленне пераемнасці ўстановы дашкольнай адукацыі і школы ў фарміраванні агульнанавучальных уменняў і навыкаў.
6. Пераемнасць зместу адукацыі і выхавання ва ўстанове дашкольнай адукацыі і першым класе школы.

Найбольш дзейснымі формамі работы школы і ўстановы дашкольнай адукацыі з'яўляюцца:

1. наведванне выхавацелямі ўстановы дашкольнай адукацыі ўрокаў у школе, а настаўнікамі школ заняткаў ва ўстанове дашкольнай адукацыі з наступным абмеркаваннем, вынясеннем рэкамендацый;
2. сумесныя тэматычныя нарады настаўнікаў пачатковых класаў і выхавацеляў дашкольных устаноў з удзелам кіраўнікоў устаноў;
3. правядзенне бацькоўскіх сходаў у старэйшых групах з удзелам настаўнікаў і выхавацеляў;
4. вывучэнне выхавацелем і настаўнікам праграм дзіцячага сада і I класа з мэтай выяўлення, якімі ведамі, уменнямі і навыкамі авалодалі дзеці ў дашкольнай установе. Вывучаючы праграму I класа, выхавальнікі дашкольных устаноў даведаюцца патрабаванні

школы да першакласнікаў, улічваюць іх у выхаванні і навучанні дашкольнікаў;

5. арганізацыя розных мерапрыемстваў па падрыхтоўцы дзяцей да школы з удзелам бацькоў;
6. гутаркі настаўнікаў з выхавацелямі аб дзецях, якія адыходзяць I верасня ў школу, вусная характарыстыка аб слабых і моцных дзецях, аб стане здароўя дзяцей групы, аб характары калектыўных узаемаадносін, аб засваенні дзецьмі правілаў паводзін, аб стаўленні дзяцей да старэйшых, аб развіцці пазнавальных інтарэсаў , аб валявым развіцці, а таксама аб развіцці інтэлекту: дапытлівасці, дапытлівасці, крытычнасці і г.д.;
7. сумесная падрыхтоўка да канферэнцый, арганізацыя выставак;
8. ўзаемадзеяння ранішнікаў і канцэртаў.З мэтай больш цеснай і сістэматычнай работы школы і дзіцячага сада настаўнікамі сумесна з выхавацелямі распрацоўваюцца планы пераемнасці, да выканання якіх прыцягваюцца не толькі педагогі, але і бацькі.

План пераемнасці ўключае наступныя раздзелы:

1. метадычная і арганізацыйна-выхаваўчая работа;
2. выхаванне ў дзяцей цікавасці да школы;
3. выхаванне ў школьнікаў клапатлівасці і ўважлівасці да дзяцей дашкольнага ўзросту;
4. праца з бацькамі.

Неад'емнай часткай работы па пераемнасці школ і дашкольных устаноў з'яўляецца супрацоўніцтва з сям'ёй, што дасць магчымасць дабіцца высокага ўзроўню агульнага развіцця дзіцяці. Для вырашэння гэтай праблемы неабходны ўзгодненыя дзеянні работнікаў дашкольных устаноў і сям'і: усё лепшае, што можа даць сям'я (каханне, клопат, догляд, асабістыя зносіны), дзіцячы садок і пачатковая школа павінны зрабіць сваім здабыткам, і, наадварот, усё добрае, што набывае дзіця ў дзіцячым садку і школе (самастойнасць, арганізаванасць, цікавасць да ведаў і інш.), павінна знаходзіць працяг і апору ў сям'і. Толькі тады паляпшацца якасць выхавання і навучання дзяцей у школе і падрыхтоўка да школы ў дашкольнай установе будзе пераадолены разрыў паміж сям'ёй, дзіцячым садам і школай, які з'яўляецца сур'ёзнай перашкодай для правільнага развіцця дзіцяці.